In België wordt het softwareprogramma van 3M: gebruikt om ICD-10-BE codes om te zetten naar DRG’s. De Input zijn ICD10-BE codes en de output een DRG met een ernstgraad.

Wereldwijd zijn er 4 belangrijke versies van het DRG systeem in gebruik:
● CMS DRGs
● Medicare Severity DRGs (MS-DRGs)
● All Patient DRGs (AP-DRGs)
● All Patient Refined DRGs (APR-DRGs)

DRG’s zijn ontstaan in de jaren 70 door Fetter aan de universiteit van Yale. Het doel van DRG’s was groepen te creëren van gelijkaardige patiënten in termen van middelenverbruik en die bovendien klinisch coherent waren.

Elke DRG heeft vier ernstgraden en vier mortaliteitsgraden. Elke DRG maakt deel uit van één van de 23 Major Diagnostic Categories (MDCs). De Diagnosis Related Groups (DRGs) zijn een patiënten classificatie systeem dat toelaat het type van patiënten die behandeld worden in een ziekenhuis te relateren aan de kosten die het ziekenhuis maakt om dit te doen. Het aantal en het type van patiënten dat door een ziekenhuis behandeld wordt , wordt de “case mix” van het
ziekenhuis genoemd. Vanaf versie 20.0 worden een aantal nevendiagnosen die gerelateerd zijn aan ‘complicaties van zorg’ niet meer in rekening genomen voor de bepaling van de severity of illness noch voor de risk of mortality. Deze nevendiagnosen worden beschouwd als een potentieel vermijdbare complicatie die optreedt tijdens het ziekenhuisverblijf, ook al waren deze complicaties misschien aanwezig bij opname. Er werd toen niet gewerkt met de
indicator “present on admission”.